Vanaf januari 2020 is de wet zorg en dwang van kracht.

De wet zorg en dwang regelt de rechten bij onvrijwillige zorg of onvrijwillige opname van mensen met een verstandelijke beperking en mensen met een psychogeriatrischeaandoening (zoals dementie). De kern van de wet is het uitgangspunt dat er altijd vrijwillige zorg moet worden gegeven tenzij niet anders kan.

Zorg voor ouderen en mensen met een beperking moet waar mogelijk op vrijwillige basis plaatsvinden.

Soms is het niet mogelijk dat eenpersoon zelf kan inschatten wat wel of niet goed voor hem is.

Een zorgverlener zal de persoon dan ondersteunen om toch een vrijwillige keuze te maken.

De wzd is niet alleen van toepassing ineen zorginstelling het kan ook plaatsvinden in de thuissituatie, binnen kleinschalige woonvormen of logeeropvang.

Bij cella zorg aan huis , willen we dat de vrijheid van cliënten aan wie wij onze zorg verlenen/en of begeleiding bieden zo groot mogelijk is.

Onze uitgangspunt is altijd het geven van vrijwillige zorg. En het niet beperken van vrijheid van onze cliënten.

Toch kan het voorkomen dat er dilemma's zijn waarbij de cliënt bijvoorbeeld verzet vertoont tegen de zorg.

Hieronder leest u hoe onze onze zorgverleners omgaan met deze dilemma's en wat u van ons kan verwachten.

Onvrijwillige zorg bij cliënten thuis

Op deze pagina leest u hoe onze medewerkers omgaan als er mogelijk sprake kan zijn van

onvrijwillige zorgverlening aan cliënten die thuis wonen.

Wij willen dat de vrijheid van de cliënten aan wie wij zorg en/of begeleiding geven zo grootmogelijk is.

Ons uitgangspunt is altijd het geven van vrijwillige zorg en/of begeleiding en het niet beperken van de vrijheid van onze cliënten. Toch kan het voorkomen dat er dilemma’s zijn waarbij de cliënt bijvoorbeeld verzet vertoont tegen de zorgen/of begeleiding. Zo kan het bijvoorbeeld voorkomen dat een cliënt zich verzet bij het wassen, de medicatie niet wil innemen of zich verzet tegen een lichamelijk onderzoek.

Waarom wij géén onvrijwillige zorggeven aan cliënten:

omdat wij – in geval van zorg en/of begeleiding thuis - in andermans omgeving onvoldoende toezicht kunnenhouden (los van de zorg- en of begeleidingsmomenten zijn wij namelijk niet aanwezig); omdat de woon- en leefomgeving van onze cliënten zich niet altijd leent voor het geven van onvrijwillige zorg.

Als een cliënt zich verzet tegen onze zorg en/of begeleiding, gaan wij samen op zoeknaar een vrijwillig en passend alternatief.

Dit doen we altijd samen met de cliënt, de wettelijke vertegenwoordiger en onze zorgcollega’s. Wij zetten dus geen onvrijwillige zorg in, en zoeken naar een vrijwillig alternatief waar de cliënt zich wel prettig bij voelt. Onvrijwillige zorg mag alleen volgens de regels van de Wetzorg en dwang (Wzd).

Mensen met dementie of een verstandelijke beperking kunnen soms niet (meer) goed inschatten wat goed voor ze is. Ze verzetten zich dan bijvoorbeeld tegen verzorging en/of begeleiding, terwijl ze dat juist wél nodig hebben. De Wet zorg en dwang (Wzd) biedt dan mogelijkheden om deze zorg toch aan te bieden zodat ernstig nadeel ( of een onveiligesituatie ) kan worden voorkomen. De kern van deze wet is: ‘geendwang, tenzij het echt niet anders kan’.

Wanneer een cliënt of zijn vertegenwoordiger vragen of klachten heeft over onvrijwillige zorg, heeft de cliënt recht op ondersteuning van een cliëntvertrouwenspersoon.

De cliënt vertrouwenspersoon is onafhankelijk. En kan voor u worden ingezet.

Ga dan in gesprek met onze wijkverpleegkundige en de directie van cella zorg aan huis